Gewasbescherming

Het voorjaar is weer begonnen en dat betekent dat de plantjes en tuinkassen weer naar buiten kunnen! Niets is leuker dan dat. Dan wil je natuurlijk niet dat je net geplante planten worden aangetast door dieren, schimmels of virussen. Dit kun je op verschillende manieren voorkomen door gewasbescherming toe te passen.

Wat zijn verschillende manieren van gewasbescherming?

Er zijn diverse manieren om gewassen te beschermen. Chemische, biologische gewasbescherming en geïntegreerde gewasbescherming.

• Chemische gewasbescherming is het voorkomen en bestrijden van ziekten, plagen en onkruiden door het inzetten van middelen, die niet bestaan uit ingrediënten vanuit de natuur.

• Biologische gewasbescherming is het voorkomen en bestrijden van ziekten, plagen en onkruiden door het inzetten van natuurlijke vijanden, middelen met een natuurlijke oorsprong, en mechanische bestrijding.

• Geïntegreerde gewasbescherming combineert het gebruik van biologische, mechanische en chemische methoden. Vrijwel iedere boer en tuinder in Nederland past tegenwoordig geïntegreerde gewasbescherming toe, dit werkt ontzettend goed en voordelig.

• De gewasbeschermingsmiddelenindustrie support de  geïntegreerde teelt en ziet dit samen met geïntegreerde gewasbescherming als een duurzame toekomst voor de land- en tuinbouw. De industrie ondersteunt geïntegreerde gewasbescherming waar dat het mogelijk is. 

• Alle gewasbeschermingsmethoden hebben zowel voordelen als nadelen. Zo kunnen ook middelen van natuurlijke oorsprong ongewenste effecten hebben op mens, dier en milieu en kunnen er overblijfselen  van deze middelen achterblijven op het voedsel, dit heeft dan juist weer een mindere werking op de natuur.

Hoe veilig zijn chemische gewasbeschermingsmiddelen voor consumenten?

De meeste gewasbeschermingsmiddelen laten geen overblijfselen achter op voedingsmiddelen omdat ze voor de oogst al zijn afgebroken, of ze worden niet gebruikt op de voedingsmiddelen, den aan bijvoorbeeld onkruidbestrijdingsmiddelen.

• De Maximale Residu Limiet (MRL) is de maximum hoeveelheid overblijfselen die wettelijk is toegestaan op of in een levensmiddel. MRL’s worden vastgesteld door de Europese Unie. Daarbij worden zeer ruime veiligheidsmarges gesteld.

Op deze manier is het voor zowel mens als dier veilig genoeg om van deze producten te consumeren.